Zaal 4 kleineert koploper in Keizerslanden

In een hevige strijd om het kampioenschap met RDC en IJsselstreek heeft Koploper De Hoven uit Zutphen dure punten laten liggen tegen reuzendoder CJV'ers 4. Deze tegenstander gaat bepalen hoe de drie zich aan het eind van de rit klasseren, want vooral tegen de toppers weet zaal 4 altijd iets extra's te brengen. Dat bleek gisteravond maar weer, toen de Hoven zich stukliep op de hechte verdediging en zaal 4 een staaltje effectiviteit toonde. Het walste met een monsterscore van 7-1 over De Hoven heen.
Met een 4-0 ruststand was de zaak voor zaal 4 al in de eerste helft geklaard. De Hoven zag geen kans om voorbij de middellijn gaten te slaan in de compacte stellingen van zaal 4, ook al deden ze in termen van balbezit niet onder. Maar op de scherpe counters had de koploper geen antwoord. Vier uitvallen en vier doelpunten, daar hadden Tarik en Roel geen greintje geluk voor nodig. De tweede helft was alleen nog maar een kwestie van consolideren, wat zaal 4 adequaat deed. Peter, ook al succesvol in het bevruchten van zijn vriendin, verdedigde op zijn Jaapstams. Gerard was weer eens oerdegelijk in de opbouw en leverde met een aantal assists in de diepte een belangrijke bijdrage aan de hoge score. Spelmaker Erik, pendelend tussen de linies, behield ten alle tijden rust en overzicht. En Reggy en Tarik voerden de score verder op. Bij 7-0 gaf De Hoven op. Spanning zat er toen al lang niet meer in, althans niet over wie de punten verdiende. Wel over de mogelijkheid om voor het eerst de nul te houden. Tot aan het slot had niemand het doelman Erik moeilijk gemaakt. Maar toen de bal na een houdbaar schot onheilspelbaar omhoog stuiterde, kon Erik even alleen maar toekijken hoe de bal over hem heen draaide, maar, tot ieders opluchting, via de paal in zijn handen belandde. Toch lukte het niet. In de volgende aanval van De Hoven verzuimde Roel de bal eenvoudig weg te knallen, waarop de tegenstander bekwaam profiteerde.

Actie van de dag: Reggy die achteloos zijn persoonlijk tegenstander poort.

Man van de wedstrijd: Tarik met drie doelpunten uit door hem gepatenteerde droge schoten. "Eigenlijk ben ik geen spits," gaf hij toe in een portret door Hans Kraay jr. Maakt niet uit, zolang hij ze er maar inschiet.

Pieter Jan fenomeen

Alle ogen waren gisteren gericht op Pieter-Jan Oppenhuizen, die na vijf trouwe dienstjaren afscheid nam van CJV'ers zaal 4. Pieter scoorde tijdens zijn debuut in 2001, iets wat alle grote (ex-) CJV'ers aan elkaar bindt. Komend uit de eigen kweek speelde hij in het eerste, het zesde en het vierde zaalteam en in de wijde omgeving kende men hem inmiddels om zijn scherpe coaching en verwoestende linker. Bijna ieder jaar werd hij clubtopschutter met minimaal 30 doelpunten; 28 daarvan schoot hij vanaf de 9 meter strak in het netje.
De tegenstander van gisteren, Club HAC Twello 3, zou zich uitstekend lenen voor een afscheidswedstrijd. Er stond weinig op het spel en de punten kon zaal 4 bij voorbaat innen. Was de thuiswedstrijd immers niet met 19-1 gewonnen. Hoe anders kan het lopen. Een plofbal mag dan slecht stuiteren, hij is nog altijd rond. HAC, in gewijzigde samenstelling, bood hardnekkig weerstand en kwam na een aanvankelijk gelijkopgaand scoreverloop vlak voor rust op een 3-2 voorsprong. Toen direct na rust ook de 4-2 viel waren de druiven zuur, zeker voor de met Pieter-Jan meegereisde fanclub. Dat had zaal 4 overigens wel volledig aan zichzelf te wijten. "Ik heb slechte wedstrijden gespeeld," analyseerde Erik E., "maar zo slecht als tegen HAC is werkelijk historisch." Spelers liepen elkaar in de weg en zaal 4 voetbalde alleen tegen zichzelf. Niettemin, geïnspireerd en opgedweept door Pieter's fanatisme, keerde het tij alsnog. In de loop van de tweede helft herpakte zaal 4 zich en bracht de stand via twee sterke momenten weer in evenwicht. En waar de bal rond is, daar kan hij ook de goede kant op rollen. De winnende treffer, een juweeltje volgens een van de makers, viel gisteren wederom in de slotminuut. Zaal 4 won met 4-5.
Pieter was vanouds aanwezig, alsof hij helemaal niet weg was geweest. Twee doelpunten uit de tweede lijn, coachend, corrigerend, provocerend, en inspelend op de scheidsrechter. Het was zijn dag. Voor aanvang nam hij onder luid aplaus van het publiek en enigszins ontroerd een blijvende herinnering van de voorzitter van zaal 4 in ontvangst. Hij was een echte publiekslieveling. Als hetniet zo hectisch was geweest had Pieter in de slotfase de mooiste wissel aller tijden gekregen.

Actie van de dag: Voorafgaand aan de winnende treffer kapt Erik E. zijn persoonlijk tegenstander ragfijn uit om de bal beheerst richting doel te schuiven. Daar houdt Reggy hem tegen en schiet hem er vervolgens zelf in. Maar omdat hij de bal niet wezenlijk van richting verandert, blijft het doelpunt op Erik's naam staan.

Man van de wedstrijd: Pieter-Jan Oppenhuizen, de gevaarlijkste linkeraanvaller tussen 2001 en 2006. Tracht vergeefs de scheidsrechter te overtuigen van de volgende onrechtmatigheid: doelman houdt indirecte vrije trap tegen ("hij was indirect, scheids" (bis)).