Bijna onnavolgbaar

Van onze verslaggever in het doel

In de week van de waarheid over de beenbreuk van Postma (niet de schuld van Koné, maar klem blijven zitten in zijn eigen hol) en de kwaliteiten van Feyenoord en PSV op het hoogste niveau, profileerde zaal 2 zich als het AZ van de vijfde klasse futsal. Via de balcirculatiemethode combineerde zaal 2 eenvoudig naar een 7-3 overwinning tegen het eerste van Go Ahead.

Afgelopen dinsdagavond werd op tempo Go Ahead verslagen. De wedstrijd begon, voor zaal 2, vanaf de meet af aan scherp. Vlotte combinaties vlogen over de mat. De tegenstander zag zaal 2 van alle kanten voorbijschieten. De roodgelen kwamen ogen tekort om alle opkomende spelers van zaal 2 te ontwaren, adem tekort om ze adequaat te dekken, benen tekort om de strakke passes te onderscheppen, en handen tekort om de ballen uit het net te vissen. De messcherpe aanvallen troffen niet allen doel, maar waren een genot voor het oog. De onnavolgbare combinaties werden vaak ingezet door Gerard. Via de ruimtes op de zijkanten bespeelden meestal Wim en Erik de opgekomen speler. Het ging zo vlot dat het de tegenstander vaak duizelde. “Juul” Nahuis stond meermaals op de goede plek en zo stond er halverwege 4-1 op het bord.

Het tweede bedrijf werd iets moeizamer, daar conditie gaat tellen. Maar dan staan vaak die anderen weer op met hun specialiteiten. Gerard met de rust achterin, slim en getruukt opbouwend, Peter met juist nét dat voetje ertussen en Reggy die voorin de verdedigers weer bezighoudt, samengevoegd met onze “nieuweling” Zoran, die steeds meer zijn draai vindt en uitgroeit tot een uiterst waardevolle kracht.

Menig Go Ahead speler zal zich na de wedstrijd nog misselijk hebben gevoeld en vlot te bed zijn gegaan. Zaal 2 daarentegen heeft het succes gezamenlijk gevierd onder het genot van een (herfstbok) biertje en later in een compacter gezelschap zelfs nog in het centrum van Deventer.

Zaal 2 kopje onder in schoppartij

Voorgaande ontmoetingen tussen RDC 2 en CJV'ers 2 leverden altijd verhitte strijd op. Zo eindigde het laatste treffen in een 5-6 overwinning voor de Combinatie van de roemruchte clubs Roda en Daventria en dat vroeg in de gelederen van het sympathieke zaal 2 van de CJV'ers om revanche. Zuur smaakte gisteren dan ook de wederom nipte 4-3 nederlaag. Zaal 2, dat aantrad zonder Erik en Erik maar mèt vliegende kiep (goeie assist, Gerard!) die voor beide tegelijk de honneurs waarnam, liep voortdurend achter de feiten aan. Wel bleef de achterstand lange tijd maximaal één doelpunt. Pas bij de 4-2 voor RDC verloor zaal 2 de aansluiting, en daarmee ook de wedstrijd. De 4-3 kwam te laat.

Je heb van die dagen dat de arbiter er maar een beetje bijloopt met zijn fluit. Zo niet gisteren: in de verhitte strijd, met overtredingen over en weer, komt zo'n fluitje wel van pas. Maar ook de scheidsrechter liep voortdurend achter de feiten aan. Zelfs zijn welgemeende dreigement te staken voorkwam niet dat de wedstrijd uitliep op een ordinaire schoppartij met een aantal grove overtredingen, maar vooral veel vasthouden, tikjes en irritatie. Lag dat aan het ons als sportief bekende zaal 2 van de CJV'ers? Het valt zeker niet te ontkennen dat de oranjehemden af en toe opzichtig uitdeelden. Met één gele kaart kwamen ze goed weg. Maar het was vooral RDC dat met vele kleine geniepige overtredingen de pret niet verhoogde: even vasthouden om de vaart uit een snelle counter te halen, een duwtje om de balans te verstoren, een tikje buiten het zichtveld van de scheidsrechter. En dat ontnam RDC eigenlijk alle recht om over de arbitrage te zeuren. Maar zeuren deed het toch, en vrij veel ook, wat de sfeer dus danig verziekte.

De scheidsrechter had er ondertussen allang geen zin meer in en had het liefst beide teams voortijdig naar de kleedkamers gestuurd. Op Hans Kraaij jr.'s vraag naderhand waarom hij dat dan niet had gedaan antwoordde hij, ook weer niet onbegrijpelijk, dat zoiets 200 euro boete oplevert. En dat was werkelijk de enige reden.

Schamel vertoon tegen zwakke broeder

De thuiswedstrijd tegen het niet-zo-lastige Helios 5 zou uitdraaien op een spreekwoordelijk kat in het bakkie. De 7-2 uitslag wekt ook de schijn daarvan. De werkelijkheid luidde dat zaal 2 vooral tegen zichzelf speelde.

Zaal 2 trad aan zonder ErikE, de man in vorm, waardoor de druk op de schouders van de anderen terecht kwam. Velen bezweken. Alleen de doelpunten gaven nog iets van glans aan het schamele vertoon. Zo was daar Wim's mooie doelpunt, met zijn linker ditmaal. Reggy maakte zijn wekelijks goaltje. Zoran scoorde zijn eerste in dienst van zaal 2 en ook Peter noteerde zijn eerste treffer van het seizoen. Roel, tenslotte, prikte er bij afwezigheid van Erik weer als vanouds drie in.

De rest van de wedstrijd is het vermelden niet waard. Hij had dubbele cijfers moeten opleveren, want zoals ErikL naderhand stelde: zaal 2 slaagde er niet in om een slechte tegenstander slecht te laten spelen. Of Zoran in iets kortere bewoordingen: Albanië thuis. Het publiek had overigens wel een mooie wedstrijd gezien. Theo tenminste, Inge hield zich wijselijk op de vlakte. Ondanks alles steeg zaal 2 naar de vierde plaats op de ranglijst.

Oppermachtig zaal 2 brengt proost uit

Het sprankelende duel van vorige week had een grote schare fans van zaal 2 naar Keizerslanden gelokt. Zelfs zoveel dat voor het eerst in de geschiedenis van de sporthal een wave kon worden ingezet. Wat is meer, na het zien van attractief spel en een klinkende 2-6 overwinning beloofden alle aanwezigen volgende week weer terug te komen. Ondertussen klom zaal 2 uit de degradatiezone.

Tegen het nog puntloze Helios 6 speelde zaal 2 een zogenaamde zespuntenwedstrijd. Aanvankelijk leek Helios die punten op te willen eisen. Maar zaal 2 boog een 1-0 achterstand al voor rust om in een 1-2 voorsprong om de score daarna alleen nog maar uit te bouwen. Het beeld van de tweede helft kleurde volledig oranje. Zelfs een tegentreffer in blessuretijd veranderde daar niets aan; men zag het als een kadootje.

Na afloop wisselden de spelers van zaal 2 complimentjes uit. Tijdens de analyse kwamen de meeste voetbalcliches wel ter sprake. Zo werd de tegenstander de wil opgelegd, wordt zaal 2 kampioen tegen de kleintjes, gaf individuele klasse de doorslag en is dit het jaar waar zaal 2 moet oogsten. Speciale aandacht was er voor Wim's chicane door Helios' verdediging die hij vakbekwaam afmaakte met een geplaatste bal in de verre kruising: het hoogtepunt van de avond. Alsof het allemaal niet op kon was de herfstbok weer gearriveerd, en ook daar proostte de uitgelaten spelersgroep uitbundig op.