Zaal 2 laat het liggen tegen de kleintjes

Vaak scheen de zon dit seizoen in Keizerslanden. Gisteren regende het. Zaal 2 leed een trieste 5-7 nederlaag tegen hekkensluiter Helios 5. Het bleef onduidelijk of ze dit moest wijten aan een verkeerde invulling van het beproefde concept of aan individuele knulligheid. Wel duidelijk werd de eigenlijke plaats van zaal 2 in de 5e klasse M: ergens bovenin de middenmoot ... zeker niet aan kop.

Zaal 2 ontgroeit Keizerslanden

In de roes van twee opeenvolgende overwinningen vond dinsdagavond de hartelijke ontvangst van tegenstander Colmschate plaats in het wederom knusse, maar kleine Keizerslanden. Ditmaal voor een uitwedstrijd. Colmschate had ervoor gekozen om de leeuw in zijn eigen hol te bestrijden. De gevolgen daarvan zullen we zo bespreken. Eerst de kwestie van de thuishaven.

Een ruime meerderheid van de spelers van zaal 2 heeft zich inmiddels in het verre oosten van Deventer gehuisvest. Vandaar de opgaande stemmen om thuishaven Keizerslanden voor de grootschaligere Scheg in te ruilen. Een belangrijke overweging daarbij is het feit dat het succesvolle zaal 2 steeds duidelijker de beperkte capaciteit van het volkse Keizerslanden ontgroeit. De wedstrijd van dinsdag trok al dubbel zoveel publiek als de week ervoor. Hoe loopt dat af? Straks zijn het er 4, dan 8 en tegen het einde van het seizoen heb je er 16.384. Bovendien is promotie naar een hogere klasse lang niet meer ondenkbaar en in dat scenario dient ernstig te worden overwogen of Keizerslanden moet worden uitgebouwd - kwartslag draaien, extra tribunes, volautomatische frituur - dan wel moet worden gezocht naar een nieuwe locatie.

Overigens is aan kampioensaspiraties niets overdreven. Neem bijvoorbeeld de wedstrijd tegen Colmschate. Nog voordat doelman Erik de klitterbanden van zijn handschoenen vast had zitten stond de 0-3 al op het scorebord. Zaal 2 speelde met tactiek, een tactiek die zij reeds in het seizoen '02-'03 heeft overwogen, maar totnutoe nog nooit met zoveel overgave toegepast. Deze tactiek noemen ze Catenaccio in Italie, waar het al jaren vruchten afwerpt. Het trotse Nederland schudt echter nog maar mondjesmaat zijn Cruijffiaanse juk af, voordat het overgaat van het traditionele 1-2-2 naar dit veel effectievere 1-4-0 systeem.

Zaal 2 ving de Colmschater aanvallen geduldig op, onderschepte steekpasses, schakelde snel om, en rondde scherp af. Colmschate werd er moedeloos van. Zelfs de 1-3 gaf ze geen nieuwe impulsen, mede doordat zaal 2 deze tegentreffer al gauw meer dan teniet deed. Ruststand: 1-6. Dat ging in de tweede helft zo door. Het publiek scandeerde tien, terwijl de doelpunten er één voor één invlogen. De eindstand van 4-11 overtrof alles. Alleen lichte hoogmoed in de aanvallen en nonchalance bij het weggeven van kansen vormden kleine minpuntjes. Niettemin stak zaal 2 wederom drie nieuwe punten in de zak en stevent ze rechtstreeks op het herfstkampioenschap af.

Het was een grootse avond. Het publiek stond applaudiserend op de banken. "Wat is voetbal toch mooi," vertelde Erik E in een uitgebreid telefonisch interview met het Deventer Dagblad, terwijl de kantine van sporthal Keizerslanden bijna uit zijn voegen knalde van het feest dat er losbarstte. Het kantinepersoneel overweegt inmiddels steeds sterker om voor het kampioenschap maar een feesttent op de parkeerplaats neer te zetten.

En dan de vraag van de week: waar speelt CJV'ers zaal 2 volgend seizoen zijn thuiswedstrijden?

Zaal 2 manifesteert zich weer als reuzendoder

Het is dinsdagavond acht uur en net voldoende mankracht heeft zich in sporthal Keizerslanden verzameld voor het treffen tegen koploper Holten 1. De voorbeschouwing had als thema: de filosofie van het koploperschap. Ook vorige week trof zaal 2 immers al een koploper, terwijl er maar één koploper tegelijkertijd kan zijn. Dat is logisch. Het kwam er op neer dat zaal 2 alleen maar zoveel koplopers kan treffen als zij de punten afpakt en de koploper de kop aan de volgende afgeeft. Omdat ook de volgende koploper, Holten 1 ditmaal, met 4-3 onderuit ging, bestaat nu de kans dat reuzendoder zaal 2 voor de derde opeenvolgende wedstrijd een koploper treft. Natuurlijk kan dit niet altijd door blijven gaan. Op een gegeven moment ben je namelijk zelf koploper.

En dat brengt me op het thema van het kampioenschap. Er wordt binnen de gelederen van zaal 2 gehunkerd naar een titel, met name door spelers die nog nooit van hun leven met enig elftal kampioen zijn geworden. Dit seizoen kan voor hen een kentering zijn. Met 9 punten uit 5 duels is nog van alles mogelijk, zeker gezien de opwaartse trend van de laatste week en het naderende eind van de tsunami van blessures. Met de huidige derde plaats ligt het herfstkampioenschap reeds binnen bereik. En als zaal 2 daar straks de hulde voor ontvangt, dan zal niemand er meer om malen dat zij de punten heeft gehaald uit zogenaamde ‘klungelacties’ waarbij de bal min of meer toevallig in het net raakt verzeild. Uiteindelijk telt alleen het resultaat. En dat was het thema van de nabeschouwing, waarbij voorbeelden van de Champions League, het WK wielrennen en de principes van de PvdA de diverse standpunten helder onderstreepten.

CJV’ers weten eindelijk RDC weer te kloppen

Na een tamelijke moeizame seizoensstart stond de NEC-NAC van de vijfde klasse weer op het programma. Middenmoter CJV’ers werd door RDC in het gezellige Keizerslanden ontvangen. RDC, normaal ook middenmoter, was tot vandaag zonder puntverlies en de CJV'ers konden dus goede zaken doen. Als ze het hoofd tenminste koel hielden, want traditioneel biedt de ontmoeting tussen de twee ploegen de nodige sensatie, niet zelden ontaardend in schopperij en trammelant. Men is dan ook zeer benieuwd naar het verslag dat onze aanvoerder naar aanleiding van de staking van het laatste treffen namens zijn ploeggenoten richtte aan de voorzitter van de Combinatie. We weten alleen dat RDC de brief alles behalve serieus heeft genomen en dat de ploeg daarvan blijk gaf middels vele gebruikelijke overtredingen op de watervlugge en behendige CJV’ers.

Dat weerhield de oranjehemden er echter niet van om de jonge honden van RDC met een afgetekende zege de pan in te hakken. De tweede 8-2 van het seizoen stond op het bord, ditmaal in het voordeel van de CJV’ers. Natuurlijk is dat geen schande voor RDC. Feyenoord heeft ook wel eens met die cijfers verloren. Het zegt meer over de manier waarop de CJV’ers RDC knakten en via lepe counters de wedstrijd naar hun hand zetten.

In de beginfase zag het daar nog niet naar uit. Doelman Erik wist de nul lange tijd vast te houden, ondanks de venijnige schoten die hij op zich kreeg afgevuurd. Maar ook aan de ander kant werd niet gescoord. Pas halverwege de eerste helft wisten de CJV’ers via een collectieve aanval over rechts het eerste doelpunt op het scorebord te zetten. De inzet van Roel, terug na lang blessureleed, verdween via de doelman in het net. RDC kwam echter spoedig op gelijke hoogte en de wedstrijd leek in evenwicht. Totdat Zoran, die al vaak dreigend rond de cirkel vertoefde, besloot dat hij ook wel eens een bal in de kruising wilde jagen. Dat hij zijn eerste goal van het seizoen met de punt maakte zal dochter Mia wel niet aan zijn vrouw verklappen.

Tijdens de bespreking in de rust werd vastgesteld dat de voorsprong geconsolideerd dan wel uitgebouwd ging worden. Erik van L, die zijn welverdiende complimentjes incasseerde, besloot om de aftrap van Go Ahead Eagles - FC Dordrecht aan zich voorbij te laten gaan om de CJV’ers nog een helft van dienst te kunnen zijn. Dat deed hij met een assist op Roel, die als een volleerd ballenwachter stiekum achter de RDC verdeding was blijven hangen en oog in oog met de doelman niet faalde. Ook in het vervolg bleek alert verdedigen overigens geen hobby van RDC’ers te zijn, zeker niet bij achterstand. Peter profiteerde van het meevoetballen van de RDC keeper door met buitenkant rechts de bal in het doel te piqueren. De 4-1 was een feit.

Op dat moment stond de enige echte goaltjesdief op. Reggy, die in de eerste minuten nog een kans voor open doel om zeep hielp, stuwde met een onzuivere hattrick de score omhoog. Tussendoor had de bijna onvermoeibare Erik E. de kroon op een goede wedstrijd gezet met een behendig boogballetje in de rechter bovenhoek. RDC, dat het toen allang niet meer zag zitten, bracht nog wel een tweede treffer tot stand. Maar verder presteerden de individueel begaafde zaalvoetballers van RDC weinig anders dan rondjes om de bal draaien. Daarbij wordt wel aangetekend dat de verdediging van de CJV’ers de hele wedstrijd compact en georganiseerd stond opgesteld. Een terechte overwinning derhalve.