Zaal 2 manifesteert zich weer als reuzendoder

Het is dinsdagavond acht uur en net voldoende mankracht heeft zich in sporthal Keizerslanden verzameld voor het treffen tegen koploper Holten 1. De voorbeschouwing had als thema: de filosofie van het koploperschap. Ook vorige week trof zaal 2 immers al een koploper, terwijl er maar één koploper tegelijkertijd kan zijn. Dat is logisch. Het kwam er op neer dat zaal 2 alleen maar zoveel koplopers kan treffen als zij de punten afpakt en de koploper de kop aan de volgende afgeeft. Omdat ook de volgende koploper, Holten 1 ditmaal, met 4-3 onderuit ging, bestaat nu de kans dat reuzendoder zaal 2 voor de derde opeenvolgende wedstrijd een koploper treft. Natuurlijk kan dit niet altijd door blijven gaan. Op een gegeven moment ben je namelijk zelf koploper.

En dat brengt me op het thema van het kampioenschap. Er wordt binnen de gelederen van zaal 2 gehunkerd naar een titel, met name door spelers die nog nooit van hun leven met enig elftal kampioen zijn geworden. Dit seizoen kan voor hen een kentering zijn. Met 9 punten uit 5 duels is nog van alles mogelijk, zeker gezien de opwaartse trend van de laatste week en het naderende eind van de tsunami van blessures. Met de huidige derde plaats ligt het herfstkampioenschap reeds binnen bereik. En als zaal 2 daar straks de hulde voor ontvangt, dan zal niemand er meer om malen dat zij de punten heeft gehaald uit zogenaamde ‘klungelacties’ waarbij de bal min of meer toevallig in het net raakt verzeild. Uiteindelijk telt alleen het resultaat. En dat was het thema van de nabeschouwing, waarbij voorbeelden van de Champions League, het WK wielrennen en de principes van de PvdA de diverse standpunten helder onderstreepten.